Υπάρχουν και ατίθασα παιδιά

Με ποιο μαγικό τρόπο το αποδεικτικό υλικό, που κρίνεται ανεπαρκές για δωροληψία, βαπτίζεται επαρκές για παράβαση καθήκοντος;

Από τον Ν. ΦΠΣτ /22-12-1876 «Περί ευθύνης υπουργών» και έκτοτε, ουδέποτε κυβερνητική πλειοψηφία άσκησε ποινική δίωξη εναντίον ελεγχόμενου υπουργού για πράξη για την οποία η ίδια πρότεινε άσκηση ποινικής δίωξης.

Στην περίπτωση του Νίκου Παππά όμως συνέβη και αυτό το απιθανολογικόν. Για να συρράψουν τελικώς τα μέλη της Ν.Δ. στην Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή μια πρόταση στην οποία και οι δύο αξιόποινες πράξεις που αποδίδονται στον πρώην υπουργό, δωροληψία υπέρ τρίτου και παράβαση καθήκοντος, επιχειρείται να θεμελιωθούν στα ίδια πραγματικά περιστατικά, δηλαδή στις ίδιες δήθεν ενέργειες και παραλείψεις.

Ευλόγως διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν τα ίδια πραγματικά περιστατικά να κρίνονται ανεπαρκή για την ποινική δίωξη για δωροληψία και επαρκή για τη δίωξη για παράβαση καθήκοντος.

Με ποιο μαγικό τρόπο το αποδεικτικό υλικό, που κρίνεται ανεπαρκές για δωροληψία, βαπτίζεται επαρκές για παράβαση καθήκοντος;

Ωστόσο, παρά την κραυγαλέα αντίφαση, υπάρχει μια απλή πολιτική εξήγηση. Όλα οφείλονται:

α) Στην εμπάθεια εναντίον ενός πολιτικού, και προφανώς ενός πρωθυπουργού και μιας κυβέρνησης, που προσπάθησαν να βάλουν τάξη στο άναρχο τηλεοπτικό τοπίο και πάτησαν τον κάλο των ιδιοκτητών των καναλιών. Αλλά και στην «υποχρέωση» της Ν.Δ. να ικανοποιήσει τους προστάτες και χορηγούς της, που για πρώτη φορά αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, αφού με τον νόμο της κυβέρνησης Τσίπρα για τις τηλεοπτικές άδειες τερματίστηκε η δωρεάν εκμετάλλευση δημόσιας περιουσίας, δηλαδή των συχνοτήτων.

β) Στον παραδειγματισμό όσων μελλοντικά αποτολμήσουν να ελέγξουν τα «αφεντικά», που δεν ανέχονται να θίγονται τα «δίκαιά» τους, εθισμένα για δεκαετίες η εκάστοτε κυβέρνηση να κινείται με βάση όχι το δημόσιο συμφέρον αλλά τα δικά τους συμφέροντα.

Ωστόσο, μετά το φιάσκο της Ν.Δ. στην υπόθεση Ν. Παππά, όλοι πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχουν και ατίθασα «παιδιά», που, αν τα γυρίσεις ανάποδα, δεν πέφτει ούτε ευρώ από την τσέπη τους. Και ούτε φοβούνται ούτε προβαίνουν σε «εξυπηρετήσεις», γιατί κανείς δεν τους κρατάει στο χέρι.