Νόμος και Τάξη: Άλλη μια Αποτυχία της Ν.Δ.

Συνέντευξη του Γιάννη Μαντζουράνη στον Alpha 98,9 στην εκπομπή «Ραντάρ».

«Σήμερα, που τα χέρια της αστυνομίας είναι “λυμένα”, πως εξηγείται ότι μέσα σε πενήντα μέρες έχουμε έξι φόνους μαφιόζικους;» Ο Γιάννης Μαντζουράνης μιλάει για την ασφάλεια του πολίτη, στον Τάκη Χατζή και στον Δήμο Βερύκιο.

Λύστε τα χέρια της αστυνομίας

«Αυτή τη στιγμή, έχουμε μια κυβέρνηση η οποία είχε στην επικεφαλίδα του προεκλογικού της προγράμματος το δόγμα “Νόμος και Τάξη”. Πρόκειται για ένα δόγμα που υιοθετούν όλα τα συντηρητικά και αυταρχικά κόμματα και βρίσκει απήχηση, σε ένα συντηρητικό ακροατήριο, το οποίο ορθά και δικαιολογημένα, θέλει την πάταξη του εγκλήματος. Θα ενθυμείστε επίσης, τις κραυγές του κ. Μητσοτάκη με την έντονη κινησιολογία, όταν θύμωνε στην βουλή, και έλεγε στον κ. Τσίπρα “Λύστε τα χέρια της αστυνομίας” και “Αφήστε την αστυνομία να κάνει την δουλειά της”. Σήμερα, που τα χέρια της αστυνομίας είναι λυμένα; ή τα κρατάει δεμένα ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Χρυσοχοΐδης; Ένα από τα δυο συμβαίνει. Εάν λοιπόν, τα χέρια είναι λυμένα, πως εξηγείται ότι μέσα σε πενήντα μέρες έχουμε έξι φόνους μαφιόζικους. Η Νέα Δημοκρατία, όταν μιλούσε για νόμο και τάξη εννοούσε τα Εξάρχεια, τους μπαχαλάκηδες, τον Ρουβικώνα, την καθημερινή παραβατικότητα – που πράγματι σε μερικούς δρόμους της Αθήνας έχει καταντήσει αφόρητη την ζωή των πολιτών- και όχι το οργανωμένο έγκλημα. Καταρχήν, τέτοια, έξαρση βίας επί Σύριζα δεν είχαμε δει. Δηλαδή, να ξεβρακώνουν στον δρόμο γυναίκες διαδηλώτριες. Να χτυπάνε μαθήτριες, να κυνηγάνε να καταλάβουν τα Εξάρχεια και στην γύρω περιοχή να είναι εντελώς ελεύθερο το λαθρεμπόριο και το εμπόριο ναρκωτικών. Η αστυνομία είναι προφανές ότι έχει άλλες προτεραιότητες ή είχε μέχρι τώρα».

Η καραμέλα της Νέας Δημοκρατίας

«Ο νόμος Παρασκευόπουλου, η καραμέλα που χρησιμοποιεί η Νέα Δημοκρατία, είναι συνέχεια του νόμου Αθανασίου, ο οποίος είναι συνέχεια του νόμου Παπαϊωάννου. Πρόκειται για μια πάγια τακτική του Υπ. Δικαιοσύνης, να αφήνει ελεύθερους κάποιους κρατούμενους για λόγους χωρητικότητας. Συγκεκριμένα, οι φυλακές έχουν κάποια συγκεκριμένη χωρητικότητα. Όταν, ξεπερνιέται αυτή τη χωρητικότητα, δυο λύσεις υπάρχουν, ή χτίζουμε καινούργιες φυλακές οι οποίες θέλουν χρόνο ή αφήνουμε εκείνους που έχουνε διαπράξει εγκλήματα χαμηλής εγκληματικότητας, χαμηλής βαρύτητας. Το ζήτημα αυτή τη στιγμή, με την έξαρση που υπάρχει, είναι ότι το οργανωμένο έγκλημα δεν είναι στο επίκεντρο της προσοχής της ηγεσίας της πολιτικής και φυσικής της αστυνομίας. Διότι, έχει αλλού στραμμένα τα βλέμματα της και το κέντρο βάρους της πολιτικής της στα ζητήματα ασφάλειας».

Τρύπιο το δόγμα «νόμος και τάξη»

«Ο λαός, έχει ψηφίσει μια κυβέρνηση που κατέβηκε με σύνθημα “Νόμος και Τάξη” και σήμερα, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Κάθε μέρα έχουμε κι έναν μαφιόζικο φόνο. Ασφαλώς, και πρέπει να γίνει μια μεγάλη συζήτηση για το τι αστυνομία θέλουμε, αλλά έχουμε και διαφορετικές απόψεις. Άλλη αστυνομία θέλουμε οι δημοκρατικές αριστερές, κεντροαριστερές δυνάμεις και άλλη οι συντηρητικές δυνάμεις. Έχουμε διαφορετική αντίληψη για το μείζον αυτό θέμα. Σήμερα, η βασική μέριμνα της Ν.Δ. είναι να βάλει τρακόσιους αστυνομικούς μέσα στα πανεπιστήμια. Μοναδική πρωτοτυπία, Παγκόσμια! Και μάλιστα αστυνομία που δεν υπόκειται στον Πρύτανη. Και να σας πω και κάτι, εγώ δεν αρνούμαι ότι θα πρέπει να μπει τάξη στα πανεπιστήμια, γιατί πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Αλλά ξέρετε γιατί είχε φτάσει στο απροχώρητο; Γιατί ούτε η πολιτική του Υπ. Δημόσιας Τάξης – όλων των κυβερνήσεων, μετά τον Βαλυράκη – έχει πάρει την πολιτική ευθύνη να διατάξει την αστυνομία να εισέλθει όταν διαπράττονται κακουργήματα. Ούτε, οι πρυτάνεις, όπως ο Σταθόπουλος έχουν πάρει την ευθύνη που τους ανήκει να καλέσουν την αστυνομία».

Όποιος, δεν νοιώθει ασφαλής δεν είναι και ελεύθερος

«Πράγματι, έδωσαν το βάρος σε κινήσεις οι οποίες είχαν επικοινωνιακό και και πολιτικό αντίκτυπο. Δηλαδή, οι καταλήψεις οι οποίες σαφέστατα είναι παραβατικές πράξεις, αλλά δεν μπορεί να είναι η προτεραιότητα. Η προτεραιότητα πρέπει να είναι το οργανωμένο έγκλημα, που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερο αυξάνεται και στην Ελλάδα. Καθώς και το κοινό έγκλημα, όμως τα άφησαν σε δεύτερη μοίρα – κάτι που είναι προφανές από τα φαινόμενα που βλέπουμε – το οργανωμένο έγκλημα το οποίο οργιάζει! Από την περίοδο, ανάληψης της εξουσίας από την Νέα Δημοκρατία, υπάρχει έξαρση σε βαριά μαφιόζικα εγκλήματα που έχουν αντίκτυπο στην ασφάλεια του πολίτη. Ο πολίτης πρέπει να νοιώθει ασφαλής. Το δικαίωμα στην ασφάλεια, είναι λαϊκό δικαίωμα. Όποιος δεν νοιώθει ασφαλής δεν είναι και ελεύθερος. Αυτή είναι η αντίληψη της Προοδευτικής παράταξης».

Σχέσεις Δικαστών και Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη

«Θα πρέπει επίσης να αντιληφθεί κάποιος ότι, οι δικαστές και οι εισαγγελείς δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους αστυνόμους. Ούτε, ο αστυνόμοι μπορούν να αντικαταστήσουν τους εισαγγελείς. Καθένας, στην δίωξη της εγκληματικότητας έχει συγκεκριμένο ρόλο. Εάν, στον εισαγγελέα και τον δικαστή δεν φτάσει μια πλήρης δικογραφία που να του δίνει την δυνατότητα να στηρίξει το κατηγορητήριο, να το στείλει στο ακροατήριο και να υπάρξουν αποδεικτικά στοιχεία για να καταδικαστεί ο εγκληματίας, δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνος του, ο δικαστής. Από την άλλη πλευρά, όταν η αστυνομία στέλνει πλήρεις φακέλους με αποδεικτικά στοιχεία και καθυστερεί η δικαιοσύνη, τότε έχει ευθύνη η δικαιοσύνη. Δηλαδή για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι μονόπλευρα τα πράγματα, έχουν ευθύνη και οι δυο και πρέπει να συνεργαστούν. Πάντως, για να λέμε την αλήθεια και επειδή έχω αντιμετωπίσει και χειριστεί χιλιάδες τέτοιες υποθέσεις, οι περισσότερες δικογραφίες από την αστυνομία, είναι ατελείς. Και αυτό έχει να κάνει με τις επιχειρησιακές ικανότητες και δυνατότητες των αστυνομικών οργάνων, που πρέπει και να εκπαιδευτούν αλλά και να ενισχυθούν με σύγχρονα μέσα. Δηλαδή τώρα η διεύθυνση εγκληματολογικών ερευνών είναι εξαιρετική και μπορεί να προσφέρει πολύ σημαντική βοήθεια στην εξιχνίαση των εγκλημάτων.  Παρόμοιες αλλαγές προς το καλύτερο πρέπει να γίνουν σε όλες τις κρίσιμες επιχειρησιακές μονάδες της ΕΛ.ΑΣ.

Η αστυνομία πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια και την ελευθερία των πολιτών.

«Επίσης, πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις ακόμα και στην παράταξη μου, ότι ο ρόλος της αστυνομίας είναι συγκεκριμένος και δεν μπορεί να αλλάζει άρδην, ανάλογα με τις πολιτικές μεταβολές. Η αστυνομία είναι για να αντιμετωπίζει το έγκλημα, να προστατεύει τον πολίτη από τον εγκληματία και να διασφαλίζει το αίσθημα ασφάλειας που θα επιτρέπει στον πολίτη να εργαστεί, να διασκεδάσει, να σπουδάσει κτλ.. Μπορεί να υπάρχουν διαφοροποιήσεις ως προς τα μέσα, αλλά ο σκοπός, ο στόχος ύπαρξης της αστυνομίας σε ένα κράτος είναι ίδιο, είτε η κυβέρνηση είναι σοσιαλιστική και αριστερή, είτε η κυβέρνηση είναι δεξιά και συντηρητική. Κι αυτό, δυστυχώς δεν έχει γίνει κατανοητό σε όλο το πολιτικό φάσμα. Η αστυνομία πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια και την ελευθερία των πολιτών».