αναζήτηση

Η αληθινή στρατηγική της Ν.Δ.

Η εκλογική στρατηγική και τακτική της Ν.Δ. υπήρξε αντικείμενο εκτεταμένης και πλούσιας αρθρογραφίας. Μεταξύ, άλλων ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στις σχέσεις της Ν.Δ. και της γνωστής αμερικάνικης εταιρείας Σώγιερ. Κι αυτό γιατί η Σώγιερ και η Ν.Δ   ή καλύτερα η Νέα Δημοκρατία της Σώγιερ είναι ένα νέο “πλάσμα” της ελληνικής πολιτικής ζωής. Στην ουσία πρόκειται για μια τερατογένεση με επικίνδυνες συνέπειες για τον ελληνικό λαό και την νεοελληνική κοινωνία.

Πέρα από τα διαφημιστικά τρυκ, τα συνθηματολογικά στερεότυπα, τα προεκλογικά πυροτεχνήματα και τους τακτικούς χειρισμούς που η Σώγιερ εφευρίσκει και η Ν.Δ. χρησιμοποιεί, αλλού εντοπίζεται η μεγάλη προσφορά της Σώγιερ στην ελληνική Δεξιά. Η κύρια βοήθεια της Σώγιερ στην Ν.Δ.  έγκειται στην ανεύρεση και στον εντοπισμό των  “δεκτών” των διαφόρων πολιτικών μηνυμάτων της.

Με δεδομένους τους πολυσυλλεκτικούς στόχους του προεκλογικού αγώνα όλων των κομμάτων η έρευνα της ελληνικής πολιτικής αγοράς από τους ειδικούς επιστήμονες της Σώγιερ αποβλέπει στη διακρίβωση των ψηφοφόρων στόχων του “διαφημιστικού βομβαρδισμού” της Ν.Δ., στη διαπίστωση των αναγκών   και επιθυμιών τους και ομαδοποίησή τους με κριτήρια που υπηρετούν τόσο την προεκλογική πολυσυλλεκτικότητα όσο και την μετεκλογική αποδιάρθρωση των πραγματικών κοινωνικών ιστών του εκλογικού σώματος.

Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Η Ν.Δ. απευθύνεται σε μεγάλα τμήματα του εκλογικού    σώματος, τα οποία διαιρούνται και κατατάσσονται σε κατηγορίες με α-ταξικά ή δια-ταξικά κριτήρια που αναφέρονται σε δευτερεύοντα και προσωρινά χαρακτηριστικά των εκλογέων με κύριο περιεχόμενο   ανάγκες και πρότυπα του σύγχρονου καταναλωτισμού.

Κάτω από αυτό το πρίσμα εκτοξεύονται υποσχέσεις λ.χ. σε όλους τους κατόχους   αυτοκινήτου Ι.Χ., στους φορολογούμενους, στους υποψήφιους φοιτητές και όσους υπηρετούν ή πρόκειται να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις. Κι είναι αξιοσημείωτο ότι εξομοιώνεται ο ιδιοκτήτης ενός πολυτελούς “Mercedes” με τον κάτοχο ενός φθηνού “Zastava”, ο φορολογούμενος βιομήχανος ή εφοπλιστής με τον φορολογούμενο εργάτη ή υπάλληλο, ο υποψήφιος για τα Α.Ε.Ι. που τελείωσε το αμερικάνικο κολλέγιο με τον υποφήφιο για τα Α.Ε.Ι. που αποφοίτησε στο λύκειο ενός μικρού χωριού, ο πάμπλουτος στρατιώτης με τον πάμπτωχο κ.ο.κ.  Έτσι αποκρύπτονται και αποσιωπώνται τα μόνιμα και, σταθερά κοινωνικά, οικονομικά και ταξικά στοιχεία που διαφοροποιούν το εκλογικό σώμα και υπερτονίζονται   οι ανάγκες και τα πρότυπα του ατόμου-καταναλωτή.

Με άλλα λόγια: επιχειρείται ο κατακερματισμός του εκλογικού σώματος και σε τελική ανάλυση η αποπολιτικοποίηση της νεοελληνικής κοινωνίας.

Και σ’ αυτό το εγχείρημα επιστρατεύονται όχι μόνο οι καταναλωτικές τάσεις των εκλογέων αλλά και ζωντανές ή “εν υπνώσει” εμπειρίες, μνήμες και παραστάσεις των νεοελλήνων. Δηλαδή εκτός από τον καταναλωτισμό ανασκαλεύονται μεταπολεμικά τραύματα και αναξέονται πληγές του παρελθόντος.

Πιο συγκεκριμένα: η Ν.Δ. της Σώγιερ επιδιώκει την σύζευξη τόσο του καταναλωτικού παρόντος όσο και ατομικιστικού παρελθόντος της νεοελληνικής κοινωνίας. Και γι’ αυτό επιχειρείται η αξιοποίηση όλων των αρνητικών συνεπειών της γεμάτης ήττες μεταπολεμικής πορείας του λαϊκού κινήματος. Γίνεται άγρια εκμετάλλευση του γεγονότος ότι μετά τη συντριβή του λαϊκού κινήματος το 1944 και την προδοσία του δημοκρατικού κινήματος το 1964 όπου ο ελληνικός  λαός έχασε τη μάχη για μια καλύτερη ζωή στο συλλογικό επίπεδο, οι νεοέλληνες αναζητούν αναγκαστικά διεξόδους επιβίωσης κα ευτυχίας στο ατομικό επίπεδο.  Δηλαδή, αφού χάθηκε η ελπίδα της συλλογικής κοινωνικής ευτυχίας, αρχίζει το κυνήγι του προσωπικού βολέματος στο κύκλωμα της παραοικονομίας και του παρασιτισμού, στη “μικροκομπίνα” και στην αθέμιτη συναλλαγή, στη δωροδοκία   και δωροληψία, στο ρουσφέτι, στην αυθαίρετη οικοδομή, στην κατοχή αυτοκινήτου Ι.Χ. κ.ά.

Εδώ όμως παραγνωρίζεται μια εξαιρετικά σημαντική διάσταση της σημερινής νεοελληνικής πραγματικότητας. Δεν δίνεται η πρέπουσα σημασία στην Αλλαγή του 1981.

Η πρωτόφαντη νίκη των λαϊκών δυνάμεων το 1981 αναδεικνύει και πάλι ύστερα από δεκαετίες σε πρωταγωνιστή του πολιτικού γίγνεσθαι το δημοκρατικό λαϊκό κίνημα. Το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Α. Παπανδρέου αναζωπυρώνει συγκλίνουσες ιστορικές ανάγκες, ελπίδες και εμπειρίες του ελληνικού λαού και ξαναδίνει στο απογοητευμένο, ηττημένο και καταπονημένο λαϊκό κίνημα την αισιοδοξία και την δύναμη να καταλάβει και να ασκήσει την εξουσία προς όφελος των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων. Η νεοελληνική κοινωνία  αποκτά και πάλι εμπιστοσύνη στις συλλογικές δυνάμεις και λειτουργίες, ενώ   ταυτόχρονα μορφοποιείται η πίστη στη συλλογικότητα και η πεποίθηση ότι “το παιχνίδι    μπορεί να κερδηθεί σε συλλογικό επίπεδο”. Η “κοινωνία των πολιτών” αναδύεται και πάλι ως ιστορικό υποκείμενο.

Η  θεμελιώδης αδυναμία της στρατηγικής και τακτικής της Σώγιερ δεν εντοπίζεται μόνο στην παραγνώριση της παραπάνω νέας δυναμικής διάστασης της νεοελληνικής πραγματικότητας, αλλά κύρια στη μεταφορά και εφαρμογή εκλογικών μεθόδων και τεχνικών που αγνοούν βασικά  δομικά χαρακτηριστικά της νεοελληνικής κοινωνίας.

Η  εγκατάλειψη του κλασσικού εμπειρισμού και του ιδιόμορφου λαϊκισμού  της Παλαιοδεξιάς και η υιοθέτηση της “μοριοποίησης” του εκλογικού σώματος με βάση την ιδεολογία του καταναλωτισμού από τη Νεοδεξιά   δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αποτελεί μια “a priori”  επιτυχή επιλογή. Κι αυτό όχι τόσο γιατί στην πολιτική τα πάντα κρίνονται  “εκ του αποτελέσματος”,  όσο γιατί οι συνταγές της Σώγιερ έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία σε αναπτυγμένες κοινωνίες του μητροπολιτικού καπιταλισμού με  ιδιαίτερα υψηλό βαθμό ολοκλήρωσης του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού συστήματος και ενσωμάτωσης των τάξεων στο κυρίαρχο σύστημα. Τουναντίον η Ελλάδα παραμένει μια κοινωνία της περιφέρειας του καπιταλισμού που ζεί τους κραδασμούς του περάσματος από την υπανάπτυξη στην ανάπτυξη ή καλύτερα τις δυσλειτουργίες και δυσμορφίες του φαινομένου της “ανάπτυξης της υπανάπτυξης”, το ελληνικό έθνος αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα ανεξαρτησίας και ο ελληνικός λαός διατρέχεται από    έντονες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές αντιθέσεις.   Έτσι η στρατηγική και τακτική του κατακερματισμού του κοινωνικού σώματος,  της αποδιάρθρωσης των κοινωνικών ιστών,  της αποδιοργάνωσης  των συλλογικών μορφών δράσης και της αποσάθρωσης των θεσμών λαϊκής συμμετοχής σκοντάφτει    στις σημερινές δομές της νεοελληνικής κοινωνίας,  στις ζωντανές ιστορικές παραδόσεις του λαϊκού κινήματος και στις αναζωογονημένες ελπίδες μιας νικηφόρας συλλογικής πορείας επίλυσης των κοινών προβλημάτων.

Κάτω από αυτούς τους ορούς γίνεται εξαιρετικά δύσκολη αν όχι επικίνδυνη για τη Ν.Δ.  της Σώγιερ η επιχείρηση εκπόρνευσης της ελληνικής πολιτικής ζωής και εκμαυλισμού των Ελλήνων ψηφοφόρων ή επί το επιστημονικότερον η αντιπαράθεση της “κοινωνίας των καταναλωτών” στη “κοινωνία  των πολιτών”.

Υπομονή όμως  ….     Η ώρα της κρίσης πλησιάζει.  “Οψόμεθα ες Φιλίππους” στις    2 Ιούνη 1985,  οπότε η παράσταση Μητσοτάκη θα λάβει τέλος και η επιχείρηση Σώγιερ θα ανήκει στο παρελθόν.

Αναδημοσιεύσεις:

Αρθρογραφία/Δημοσιεύσεις

Η αρθρογραφία και οι δημοσιεύσεις του Γιάννη Μαντζουράνη ανά κατηγορία ενδιαφέροντος.